Είναι όμορφη η ζωή, είναι μαγική....Ο κατώτερος εαυτός των ανθρώπων είναι που τη μολύνει...Αν εξυψώσουμε την ύπαρξη μας και γίνουμε Άνθρωποι θα δούμε και θα απολαύσουμε τη μαγεία της

.....Η Ζωή τραγουδά στη σιωπή μας κι ονειρεύεται στον ύπνο μας.
Ακόμη κι όταν είμαστε ταπεινωμένοι η Ζωή στέκεται στο θρόνο της ψηλά.
Κι όταν δακρύζουμε , η Ζωή χαμογελά στη μέρα και είναι ελεύθερη , ακόμα κι όταν εμείς σέρνουμε τις αλυσίδες μας....
Συχνά βλέπουμε τη Ζωή άδεια και ανώφελη , αλλά μόνο σαν οι ψυχές μας περιπλανιούνται στις ερημιές ....
Η Ζωή είναι σκεπασμένη με πέπλο και κρυμμένη , όπως σκεπασμένος και κρυμμένος είναι ο πιο μεγάλος μας εαυτός..

Όταν όμως η Ζωή μιλά , όλοι οι άνεμοι γίνονται λέξεις...κι όταν η Ζωή τραγουδά , οι κουφοί ακούνε και σταματούν..


Κι όταν η Ζωή ζυγώνει περπατώντας, οι τυφλοί τη θωρούν ξαφνιασμένοι και μαγεμένοι την ακολουθούν....

Χαλίλ Γκιμπράν(απόσπασμα από τον Κήπο του Προφήτη)