Πάθος και λογική ,αέναη διαμάχη,παλίρροια και άμπωτη...όλη μας η ζωή...ένας αγώνας να ισορροπήσουμε..

Κάποτε ανοίγουν οι ασκοί των έσω και μπερδεύονται όλα...Εικόνες ,ήχοι ,αναμνήσεις ανταριάζουν,σκορπίζονται ...Πως να τις μαζέψεις να μην κάνουν κακό...Δεν γνωρίζουν όρια και φραγμούς...Σαν τη θάλασσα ,που σαν φουρτουνιάσει κανείς πια δεν μπορεί να τη δαμάσει....Μόνο περιμένεις να της περάσει ο θυμός ,να γαληνέψει και να σε δεχτεί στην αγκαλιά της...
Κάντε υπομονή λοιπόν μέχρι να συμφιλιωθεί λογική και ψυχή...ώστε εικόνες ήχοι κι αναμνήσεις να πάρουν τη θέση που τους αρμόζει....

Καλημέρα!!