Θα ῾θελα να φωνάξω τ᾿ όνομά σου, αγάπη, μ᾿ όλη μου τή δύναμη.
Να τ᾿ ακούσουν οι χτίστες απ᾿ τις σκαλωσιὲς και να φιλιούνται μὲ τον ήλιο
νὰ το μάθουν στα καράβια οι θερμαστὲς καὶ ν᾿ ανασάνουν όλα τα τριαντάφυλλα
να τ᾿ ακούσει η άνοιξη και να ῾ρχεται πιο γρήγορα
να το μάθουν τα παιδιὰ για να μην φοβούνται το σκοτάδι,
να το λένε τα καλάμια στις ακροποταμιές, τα τρυγόνια πάνω στους φράχτες
να τ᾿ ακούσουν οι πρωτεύουσες του κόσμου και να το ξαναπούνε μ όλες τὶς καμπάνες τους
να το κουβεντιάζουνε τα βράδια οι πλύστρες χαϊδεύοντας τα πρησμένα χέρια τους. Να το φωνάξω τόσο δυνατὰ
που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο
καμιὰ ελπίδα πια να μην πεθάνει.Να τ᾿ ακούσει ο χρόνος και να μην σ᾿ αγγίξει, αγάπη μου, ποτέ.
Αυτὸ το αστέρι ειναι για όλους μας
Τάσος Λειβαδίτης
Τάσος Λειβαδίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου